Menu

piątek, 30 stycznia 2015

CHEŁMSKO ŚLĄSKIE - Kościół pw. Świętej Rodziny - Z zewnątrz. (GPS - 50.6649 / 16.0691)

 Na początek krótko o samej miejscowości.

Chełmsko Śl. To wieś w powiecie kamiennogórskim, ale do zakończenia II W.Ś. posiadała prawa miejskie, które wg. niektórych źródeł zostało jej nadane na prawie czeskim już w 1214. 
 Mało tego, był to prężny ośrodek przemysłu lekkiego, gdzie rozwijało się tkactwo, sukiennictwo i handel związany z tymi wyrobami. 
 Po drugiej wojnie światowej miastu odebrano prawa miejskie, a po wysiedleniu ludności niemieckiej zaczął podupadać przemysł związany z tkactwem.

 Powróćmy jednak do kościoła, który po raz pierwszy został wspomniany w 1343 r. jako kościół pod wezwaniem św. Józefa. Była to gotycka budowla, o której niestety nie za wiele wiadomo.

 Budowę obecnego, barokowego obiektu rozpoczęto dzięki fundacji opata cystersów z Krzeszowa, Bernarda Rosy w 1670 r. 
 Trwała ona praktycznie do początku lat 90'tych XVII w. kiedy to w 1691 r. dobudowano do świątyni wieżę.
 Sama bryła kościoła nie wyróżnia się czymś wyjątkowym i można nawet określić ją jako skromną jak na barok, ale wnętrze, do którego Was zabiorę w następnym artykule, to całkiem inna bajka.

 Kościół jest sporych rozmiarów, a dodatkowo znajduje się na wzniesieniu dlatego jego bryła dominuje nad tą niewielką miejscowością i jest widoczny z daleka.

 Fasada główna wraz z wieżą znajduje się po stronie północnej.

 Wejście główne wraz z portalem.

 Co prawda wejście do kościoła oddzielone jest kratą, ale dzięki uprzejmości jednej z sióstr zakonnych opiekujących się świątynią udało mi się obfocić jej wnętrze.



 Schody prowadzące do wejścia od strony wschodniej.


 Zachodnia część kościoła.


 Od strony prezbiterium w elewację wmurowanych jest kilka tablic nagrobnych.

 Widok kościoła od strony wschodniej.



 Kilka tablic nagrobnych.



środa, 28 stycznia 2015

JAROSŁAW - Kościół pw. Matki Boskie Częstochowskiej. (GPS - 51.0682 / 16.5266)

 Kościół filialny pw. M.B. Częstochowskiej w Jarosławiu, to drugi już pokazywany przeze mnie zabytek w tej niewielkiej wsi. Pierwszym oczywiście był pałac.

 Kościółek może jest niewielki, ale z długą historią, bo sięgającą końca XV w. Pierwsza świątynia miała cechy budowli gotyckiej, jak przystało na tamte czasy oczywiście. Obecny wygląd, bardziej przypominający budowlę barokową aniżeli gotycką nadano jej podczas przybudowy dokonanej na początku XVIII w. 

 Widok od strony południowej.



 Przy kościele znajduje się cmentarz, a całość ogrodzona jest kamiennym murem.


 Kościół od strony północnej.

 W przykościelny murek od strony południowej wmurowany jest krzyż pokutny.

 Ciekawostką jest ten fragment ogrodzenia, którego częścią jest jakieś poidło dla konia, czy korytko.

poniedziałek, 26 stycznia 2015

JAWOR - Kościół pw. św. Marcina - wnętrza. (GPS - 51.0519 / 16.1930)

 Tak jak obiecałem wchodzimy dziś do wnętrza kościoła św. Marcina w Jaworze.

 Już na pierwszy rzut oka widać piękne, gotyckie wnętrze świątyni z barokowym wyposażeniem, które ciekawie komponują ze sobą.

 Jawor jak na stolicę księstwa przystało było zamożnym miastem, a kościół farny był odzwierciedleniem zamożności jego mieszkańców.

 Większość wyposażenia, to co prawda elementy barokowe, ale można trafić też na dodatki gotyckie i renesansowe.
 Poszczególne elementy wyposażenia postaram się omówić podczas zdjęć pokazywania Wam zdjęć.

 Widok ogólny na wnętrze od strony empory organowej. W głębi ołtarz główny. 

 Ołtarz główny został namalowany przez Feliksa Schefflera, a przedstawia nie kogo innego jak patrona świątyni, czyli św. Marcina.
 W dole ołtarza usytuowane są figury świętych Piotra i Pawła, oraz czterech ewangelistów.

Ołtarz główny bardzo mi przypomina ołtarz z legnickiej katedry.

 Ciekawym elementem jest barokowa ambona, którą wybudowano pod koniec XVIII w.

 Kosz ambony i wejście zdobią sceny z życia Jezusa. Natomiast na baldachimie umieszczono wyobrażenia cnót Boskich, czyli "Wiary, Nadziei i Miłości".

 Widok na nawę południową.

 Nawa po stronie północnej.

 Widok na kościół od strony południowej.
 Płótna w ołtarzach bocznych pochodzą z XVII w. i zostały namalowane przez jednego ze znamienitszych malarzy tego okresu, Michała Willmanna.

 Widok od strony północnej.

 Empora organowa znajduje się po zachodniej stronie kościoła.

 Na emporze organowej znajdują się oczywiście organy, które prawdopodobnie pochodzą z tego samego okresu co pozostałe wyposażenie, czyli z XVIII w.

 Ciekawie prezentują się również witraże wykonane pod koniec XIX w.

Renesansowa chrzcielnica, to jeden z niewielu elementów wyposażenia pochodzący z tej epoki, a wykonana została pod koniec XVI w. (Ok. 1580 r.).

XV wieczny ołtarz przedstawiający Matkę Bożą z Dzieciątkiem.




 Okazałe tablice epitafijne umieszczone we wnętrzu kościoła.


 Stalle umieszczone w prezbiterium pochodzą z epoki renesansu, ale w epoce baroku zostały nieznacznie zmodernizowane.

piątek, 23 stycznia 2015

JAWOR - Kościół pw. św. Marcina - z zewnątrz. (GPS - 51.0519 / 16.1930)

 Jawor, oczywiście już odwiedzaliśmy i to kilkukrotnie dlatego trochę mi głupio że dopiero teraz pokazuję Wam kościół św. Marcina, którego patron jest symbolem miasta i jego patronem.

 Świątynia pod tym wezwaniem po raz pierwszy została wspomniana w dokumencie pisanym już w 1242 r. Jak to zwykle bywa jej wygląd raczej nie przypominał obecnej, którego budowę rozpoczęto w 1330 r. 
 Budowa trwała dość długo, ponieważ jej główne założenie dobiegło końca dopiero u schyłku XIV w. a i w następnych stuleciach trwały różne prace ubogacające architekturę świątyni.

 Rozbudowę kościoła prowadzono jeszcze przez cały XV i w XVI wieku. W XVIII i XIX w doszło do modernizacji, a ostatni większy remont doszedł do skutku w 1962 r.
   
 Początkowo świątynia miała dwie wieże, ale w 1533 r. południowa wieża zawaliła się i została odbudowana jedynie do wysokości dachu.

 W czasie kolejnych modernizacji dobudowano do zasadniczej bryły kilka ciekawych elementów m.in. portale wejść do świątyni, ale o tym podczas prezentacji zdjęć.

 Panorama Jawora z górującą bryłą kościoła pw. św. Marcina.

 Widok na kościół od strony zachodniej, gdzie znajduje się wejście główne.



 XIV wieczny portal wejścia głównego do świątyni.

 Jedyna pozostała wieża widziana od  jej nasady.

 Wejście do wieży, również posiada kamienny portalik.

 Strona południowa.

 Kruchta wejścia od strony południowej.

Renesansowy portal wejścia do kruchty południowej. Dobudowany został na początku XVII w.

 Widok na świątynię od strony północnej.


 Po stronie południowej znajduje się ciekawy portal przedstawiający św. Marcina jadącego na koniu i oddającego swój płaszcz ubogiemu.

 Przed kościołem na bogato zdobionym cokole w 1726 r. ustawiono figurę patrona spraw trudnych i beznadziejnych, czyli Tadeusza Judy.

 Od strony południowej, przed kościołem ustawiona jest XVIII w. kolumna Maryjna. Pierwotnie na kolumnie ustawione były figury Jana, Marcina, Piotra i Pawła.

 W elewację wmurowanych jest kilkanaście tablic epitafijnych co świadczy o zamożności byłych parafian. To kilka z nich.







W najbliższym artykule pokażę Wam wnętrze kościoła.

okna

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...