Menu

wtorek, 31 maja 2016

LUBIĄŻ - Kościół pw. Wniebowzięcia N.M.P. - Wnętrze.

 Mam nadzieję, że nie macie nic przeciwko temu, abyśmy pozostali jeszcze trochę w Lubiążu, bo monumentalne rozmiary tego obiektu nie pozwalają pokazać jego w dwóch, trzech reportażach.

 Następnym ciekawym miejscem w klasztorze, które chcę Wam zaprezentować jest kościół Wniebowzięcia N.M.P. który wraz z pałacem opata i klasztorem stanowi najdłuższą, barokową fasadę na świecie.

 Nie będę tu wklejał zdjęć kościoła widzianego  z zewnątrz ponieważ pokazywałem je na blogu TU, a także TU, tym bardziej, że wnętrze pomimo braku wyposażenia zajmie mi sporo miejsca na dysku.

 O historii całego klasztoru już pisałem już TU, ale kościół to trochę inna bajka, więc krótki i o jego historii.

 Pierwsze wzmianki na temat kościoła klasztornego pochodzą z 1208 r. należy tu dodać, że kościół klasztorny nigdy nie był farą, czyli kościołem parafialnym.

 Na przełomie XIII i XIV w. kościół został powiększony, ale ostateczny, barokowy wygląd, czyli współcześnie oglądany kościół otrzymał podczas rozbudowy, do której doszło w XVII w. 
  Twórcą tej barokowej przebudowy był Matthias Steinl i on również nadzorował prace modernizacyjne.

 Kościół był bogato zdobiony, jak przystało na barok (zobaczycie, to na zapożyczonym z "Hydrala" zdjęciu).
 Całe wyposażenie zostało splądrowane przez uciekających Niemców, a następnie po ich odzyskaniu trafiło do kościołów w całej Polsce.

 Sklepienie krzyżowo żebrowe, które zachowało się częściowo nad nawą główną. Nawa główna ma ok 20 m. wysokości i ponad 61 m. długości.


 Widok w kierunku empory organowej.

 Transept, czyli poprzeczna nawa kościoła.


 To juj widok w kierunku prezbiterium. Po prawej pozostałość po ambonie.

 Jak widać w całkiem dobrym stanie pozostał tylko baldachim ambony.


 Widok w kierunku prezbiterium.

  Empora organowa.

 Nad wejściem pod emporą znajduje się tablica z łacińską inskrypcją.

 Wejście główne z kruchty. Jak widać drzwi w nie najlepszym stanie, ale po okuciach widać, że kiedyś musiały mieć piękne zdobienia.

 Wejście główne do świątyni.

 Rama pozostała po jednym z obrazów.

 Kościół był podzielony na dwie części oddzielone od siebie taką oto kratę.

 Tu zdjęcie stalli, które prawdopodobnie przetrwały wojnę i znajdują się w kościele w Siedlcach.

Kratą był przedzielony cały kościół, zarówno nawa główna (co zobaczycie na zdjęciu) jak i nawy boczne co widać na poniższym zdjęciu i zdjęciu wcześniejszym.


 Balaski oddzielające prezbiterium i nawą boczną w miejscu gdzie przechodzi się do kaplicy książęcej (pokażę ją później).



 To widok kościoła sprzed wojny. Widać tu wspomnianą kratę i niekompletną obecnie ambonę.
Ostatnie zdjęcie pochodzi z portalu "Hydral".

piątek, 27 maja 2016

LUBIĄŻ - Refektarz.

 Już kiedyś obiecywałem, że do lubiąskiego klasztoru wrócimy, ponieważ co jakiś czas można trafić na dni otwarte w tym obiekcie i zwiedzić więcej jego pomieszczeń niż zwykle.

 Ostatnio miałem taką możliwość i chcę podzielić się z Wami efektami tej wycieczki.

 Pokazywałem Wam już pięknie odremontowaną komnatę książęcą, ale nie udało mi się wówczas wejść do refektarza, który również jest wart najwyższej uwagi.

 Tak k woli wyjaśnienia. Refektarz, to taka klasztorna jadalnia.

 Polichromie zostały wykonane w 1733 r. przez A.F. Schefflera.

 Zdjęcia wykonywałem od strony wejścia, ponieważ nie zezwala się po przemieszczanie po posadzce.





 Malowidło główne stropu.



 Kilka malowideł od strony wejścia.





wtorek, 24 maja 2016

WYSZĘCICE - Dwór (GPS - 51.4559 / 16.5116)

 Dwór w Wyszęcicach, to drugi zabytek znajdujący się w tej wsi. Pierwszym, który Wam pokazywałem był znajdujący się w dużo lepszym stanie, miejscowy kościół.

 Barokowy dwór, którego pozostałość możemy oglądać, został wybudowany w połowie XVIII w. Na przełomie XIX i XX w. obiekt został rozbudowany, a nastąpiło to poprzez dobudowanie do centralnego budynku dwóch symetrycznych skrzydeł od strony północnej i południowej.

 To niestety tyle co udało mi się znaleźć na temat jego historii.

 Dwór był zamieszkiwany do końca II W.Ś. pod koniec której uległ częściowemu zniszczeniu, a następnie został splądrowany i zdewastowany, reszty dopełniły siły natury.

 Obecnie, większa część dworu popada w ruinę, a tylko skrzydło południowe jest zamieszkiwane i w jako takim stanie.

 Widok od strony zachodniej.






piątek, 20 maja 2016

WYSZĘCICE - Kościół pw. Michała Archanioła. (GPS - 51.4579 / 16.5101)

 Kościół w Wyszęcicach, to jedna z ciekawszych renesansowych świątyń jakie oglądałem na naszym terenie. 

 Pierwsze wzmianki na temat świątyni znajdującej się w tej wsi pochodzą z drugiej połowy XIV w.
W latach 1606-1638 zostaje ona przebudowana w duchu panującego wówczas baroku, ale przebudowa dotyczyła głównie wnętrza obiektu, a jego bryła zachowała sporo cech charakterystycznych dla renesansu.

 Między innymi podczas ostatniego remontu zostały wyeksponowane fragmenty pozostałego po tej przebudowie sgraffito.

 Kościół był jeszcze dwukrotnie modernizowany. Po raz pierwszy w XVIII, a następnie w XIX wieku.

 Obecnie świątynia jest po remoncie elewacji, chociaż nie skończony, to wygląda już naprawdę fanie.





 Wspomniane prze zemnie renesansowe sgraffito.


 Jak widać część od strony prezbiterium czeka jeszcze na remont.




okna

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...